In dit deel van Sri Lanka is het bergachtig en tegen de bergen aan liggen heel veel theeplantages. We zijn een kijkje gaan nemen in de Uva Halpewatte Teafactory. Als je binnenkomt ruik je direct een sterke thee lucht. We kregen een rondleiding van een man die al 40 jaar in deze fabriek werkt. Een beetje zo’n “vroeger was alles beter” type, die zweert bij black tea en alle nieuwerwetse theesoorten maar onzin vindt. We hebben wel het een en ander van hem geleerd. Bijvoorbeeld dat de thee door de Engelsen vanuit China naar Sri Lanka is gebracht omdat zij dat zo lekker vonden. Ene James Taylor is gestart met de theeplantages en ze zijn hem vandaag de dag daar nog steeds dankbaar voor. Het proces in het kort: je plukt alleen de bovenste twee jonge blaadjes en het topje, dan laat je ze voor een derde indrogen in grote bakken, dan hak je ze om het fermentatieproces op gang te brengen en dat laat je dan weer stoppen door ze op hoge temperatuur te verwarmen. Dan nog even sorteren en inpakken. De kwaliteit wordt beïnvloed door hoe jong het blad is, de hoogte waarop het groeit, de weersomstandigheden, de grootte van de stukjes en de tijd waarin het gefermenteerd is. Er zijn theeproevers die kunnen proeven waar en wanneer de theeblaadjes zijn gegroeid…. Vanaf nu heb ik meer respect voor thee.

Met de tuktuk reden we vervolgens naar de Nine Arches Bridge. Een spoorbrug in de prachtige natuur. Onze chauffeur zette ons af op een punt vanaf waar we via een smal paadje de brug konden bereiken. Het was een mooie (nog steeds een beetje pijnlijke) wandeling door een stuk jungle. Opeens gleed een hele grote dikke slang langzaam van de ene naar de andere kant van het smalle paadje voor mij en verdween in het hoge gras. Guus probeerde hem nog te fotograferen en zei dat ik gewoon moest doorlopen. Later las ik in mijn reisboekje dat hier verschillende zeer giftige slangen wonen en dat je niet met blote benen tussen het hoge gras moet lopen. Maar goed… We leven nog!

Op onze laatste dag in Ella hadden we weer een top uitstapje. We vroegen een tuktukker ons ca. 38 km verderop naar Buduruwagala te brengen en onderweg te stoppen bij mooie of interessante plekken. Het bleek een mooie route waar verschrikkelijk veel te zien was. In het berglandschap zagen we Ella’s rock, Ella’s gap en Little Adams Peak. We bewonderden de Rawana Ella waterval, zagen twee soorten apen, kwamen langs rijstvelden en mooie meren. Het einddoel Buduruwalaga is een rots waarin vijf grote beelden zijn uitgehouwen. De middelste is een 16 meter hoge Buddha. Het ligt heel mooi en is er erg rustig. ‘Nog mooier dan het bereiken van het doel is de weg ernaartoe’ kunnen wij nu aan onze tegeltjesverzameling toevoegen.