(Dag 5-6)

Ondanks waarschuwingen in onze Trotter reisgids, stapten we op de bus van Trincomalee naar Habarana. Voor 114 roepie pp (0,75 cent) zaten we in een topattractie! Eerst ging de bus heel langzaam van start om iedereen de kans te geven om er nog op te springen zodat hij goed gevuld was. Onderweg stopt de bus overal waar iemand langs de weg aangeeft dat hij mee wil. Wij hadden zitplaatsen maar al gauw moesten mensen staan. Op een gegeven moment zat er een vrij forse dame half op mijn schoot. Ik werd verblind door haar witte sterk geparfumeerde sjaal en onderging het lijdzaam. In de drukte werden er ook nog etenswaren verkocht. Natuurlijk wilde Guus weer wat eten dus we kochten pinda’s. Dit bleken verse pinda’s te zijn, net uit de grond. Het smaakte als een soort bonen. Prima te eten.

Habarana ligt in een prachtig natuurgebied aan de rand van de nationale parken. Ons hotel hebben we gekozen vanwege de goede reviews op internet en dat maken ze helemaal waar. Het ligt in het begin van de jungle, dus midden in het groen. Vanuit onze kamer kijken we via de openslaande deuren uit op de natuur en de geluiden zijn heel bijzonder. Dit hotel is een familiebedrijf. Vader en zoon onderhouden het contact met de gasten en zorgen overal voor. Voor een kopje thee op ons eigen terrasje dat zeker twee keer per dag wordt geveegd. Moeder kookt. Het eten is hier fenomenaal. Als je op het afgesproken tijdstip aan tafel gaat staat het helemaal klaar. Aan alles is de grootste zorg besteed. De rice en curry bestaat uit twee soorten rijst en tien bijgerechten bijv. jackfruit in currysaus (ik zou zweren dat het kip was), gekookte bananenboombloemen, verschillende soorten groenten en vis. Elke avond varieert dat. Het ontbijt is ook heel bijzonder, elke ochtend een andere variatie van zoete en hartige gerechten en genoeg voor een man of zes. Als we aan tafel zitten komen ze geregeld vragen of we het lekker vinden, moeder komt uit de keuken om de complimenten in ontvangst te nemen en ook kleinere broertje en zusje komen kijken. Bij elke hap die wij goedkeurend opeten, komt er een grote glimlach. Het is aandoenlijk en tegen het komische aan.

De omgeving van Habarana staat bekend om de Ayurvedische massages en dat wilden wij wel eens proberen. Mozes de tuktuk chauffeur wist wel een adresje midden in de jungle. Na een pittige onderhandeling met de eigenaar, kozen we voor de full body, hot pillow en shirodhara massage. Dit vond plaats in een kamertje in een mooi halfopen houten gebouw met lemen vloeren. De olie kwam rechtstreeks uit de Aloe Vera plant. Al liggend op ons massagebedje hoorden we de geluiden van de dieren in de jungle. Het was een heel bijzondere ervaring. Zeer relaxed en onder een dikke laag olie gingen we weernaar ons hotel.

Donderdagochtend zijn we met de tuktuk naar Sigiriya gegaan. We kozen niet voor de toeristische kostbare leeuwenrots maar voor de meer onbekende rots Pidurangala die er tegenover ligt. Een goede keuze, het was er zeer rustig en dankzij de vele bomen was er genoeg schaduw. Op deze rots hebben ooit monniken gewoond in grotten, toen ze door de koning waren verdreven van hun tempel op de leeuwenrots. Er waren overblijfselen te zien van hun grotwoningen en een enorme liggende Boeddha. Maar het allerleukst was nog de wandeling zelf, naar boven. Voor een groot deel via stenen traptreden maar ook wat uitdagender stukken waar we moesten klauteren en klimmen. Bedenk trouwens bij alles wat wij meemaken dat het hier bloedheet is. De flessen water waarmee we lopen te sjouwen, worden er net zo snel weer uit getranspireerd. Bovenop de rots hadden we een prachtig uitzicht op de leeuwenrots en op de mooie jungle omgeving van Sigiryia. Voor ons weer een Zennnn moment. Daarnaast een goede oefening voor de steeds dichterbij komende uitdaging van aanstaande maandag: de beklimming van de Adams Peak.

Toen door naar Dambulla waar we via een lange stenen trap ‘het heiligdom’ bezochten, bestaande uit vijf grotten waarin fresco’s en heel veel Boeddhabeelden te zien zijn. En dit staat daar allemaal al vanaf de eerste eeuw voor Christus. Allemaal uit de rots gehouwen. Omdat wij eerder deze week hebben gelezen dat je o.a. aan de voeten kunt zien of de liggende Boeddha dood of levend is, gaan wij direct op z’n voeten af om te zien of hij wel of niet het Nirwana heeft bereikt. Deze voeten worden dan ook meteen door Guus vastgelegd. Toen nog even een kijkje genomen bij de Golden Temple, met een 30 meter hoge vergulde en verwaand kijkende Boeddha (een geschenk van Thailand, Korea en Japan; en dat was te zien..) om daarna weer terug naar Habarana te gaan. Een weg door het nationaal park, waar je elk moment olifanten kunt tegenkomen. Als je geluk hebt…. Wij waren al blij met een verse pootafdruk en een aantal grote olifantendrollen.