En dit was nog maar dag 1!!!!!

Wat hebben we al veel meegemaakt in 1 dag. Vanmorgen werden we wakker in onze eerste hotelkamer in Negombo. In dit vissersplaatsje kwamen we gisteren aan het eind van de middag aan met een tuktuk vanaf het vliegveld. Het plan was om na het ontbijt met de trein naar Colombo te gaan en van daar met de trein naar de oude klooster/tempelstad Anuradhapura. Maar plannen zijn er om van af te wijken.....

We stapten in bij een tuktuk chauffeur die een veel beter plan had. Hij wilde ons allereerst Negombo nog even laten zien en zou ons vervolgens 37 km verderop bij een station afzetten waar we alsnog de trein naar Anuradhapura konden nemen. Dat scheelde voor ons een heel stuk met de trein. En dat was een leuk plan. In Negombo hebben we de vismarkt (op het strand, op zondag ligt de vis te drogen in de zon op grote kleden) en het Dutch canal gezien. Onze voorvaderen hebben een leuk kanaaltje aangelegd van een kilometer of 11. En vervolgens opgepropt met zn tweeen en twee grote koffers met de tuktuk door allerlei leuke plaatsen, over hobbelweggetjes en langs de mooiste fotogenieke punten. We zijn gestopt bij een prachtige tempel, waarin veel kleurrijke beelden stonden van o.a. Buddha en z'n familie. En daarnaast was een schooltje waar kindertjes met witte gewaden liedjes aan het zingen waren. Vervolgens nog even gestopt in een kruidentuin waar ze volgens de Ayurvedische leer allerlei medicinale kruidenmengsels maken. We kregen een korte rondleiding en vervolgens werden mengsels aangeboden tegen spataderen, artritis en wintertenen. Toen we de prijs zagen waren we gelijk genezen... Dus we hadden niets meer nodig. Het was een mooie rit naar het treinstation en we hadden het niet willen missen.

Volgens plan namen we de trein naar Anuradhapura, een rit van ongeveer vier uur. Maar na ruim een uur kwamen we erachter dat we in de trein naar Badulla zaten. Helemaaaaaal verkeerd dus. De treinconducteur (railway security service) bracht ons het slechte nieuws. We kregen advies waar we uit de trein moesten en hoe we dit moesten gaan oplossen maar makkelijk zou het niet zijn. Dus we deden wat hij zei, althans dat dachten wij. Toen we waren uitgestapt op het volgende station en de trein alweer in beweging kwam zag de beste man ons en hij begon te roepen dat wij weer op de trein moesten springen. Het lukte Guus nog om op de rijdende trein te springen maar mij niet. De opstap was heel hoog en de trein ging sneller. Dus werd de hele trein door hem tot stilstand gebracht. Terwijl Guusta niet meer bijkwam van het lachen en hij bleef herhalen "get in!" en "sit!" , probeerde ik naar binnen te stappen met mijn loodzware koffer. Daarna is hij bij ons gebleven tot we bij het juiste station eruit mochten.

Hij ging met ons mee en regelde vervoer naar Kandy. Maar niet alleen dat, hij regelde ook nog ff dat wij een vrouwelijk monnik mee zouden nemen. Dus daar gingen we in een tuktuk met twee grote koffers en een stevige monnik opeengepakt naar Kandy. Daar stonden we even later midden in de stad bij een busstation. Wat nu? Een man sprak ons aan en vertelde dat er over tien minuten een minibus vertrok die in drie uur naar Anuradhapura reed. En voor we het goed en wel wisten waren we toch weer back on track, met een mooie rit door het prachtige landschap van Sri Lanka onderweg naar Anuradhapura. Dat krijg je als je een monnik helpt...

Morgen weer een dag en weer een plan.....